مقایسه اثر سه رژیم غذایی حاوی روغن ماهی، رژیم دارای الگوی چربی مصرفی ایرانی و رژیم استاندارد بر ایجاد آسیب کبدی در موش صحرایی

سابقه و هدف: در مورد اثر روغن ماهی بر آسیب کبدی، اطلاعات محدودی وجود دارد. در این مطالعه، اثر رژیم غذایی دارای روغن ماهی، رژیمی که دارای الگوی اسیدهای چرب دریافتی در رژیم غذایی ایرانیان است و رژیم غذایی استاندارد بر ایجاد تغییرات آسیب شناسی در بافت کبد در موش صحرایی مقایسه شد. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی ماده به طور تصادفی در سه گروه غذایی قرار داده شدند: رژیم غذایی استاندارد (دارای روغن سویا)، رژیم غذایی دارای روغن ماهی و رژیم دارای مخلوط چند روغن با الگوی اسیدهای چرب دریافتی در رژیم غذایی ایرانی. موش های صحرایی طی دوران بارداری و شیردهی با این رژیم ها تغذیه شدند و تغذیه حیوانات متولد شده نیز پس از زمان از شیرگیری با رژیم غذایی مانند مادر خود ادامه یافت. آسیب یاخته های کبدی در حیوانات متولد شده در زمان های 21 و 70 روز پس از تولد ارزیابی شد. میانگین مقادیر به دست آمده با نرم افزار spss10 و از طریق آزمون کروسکال- والیس مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها : حیوانات تغذیه شده با رژیم غذایی دارای روغن ماهی و رژیم دارای الگوی چربی مصرفی ایرانی نسبت به رژیم استاندارد، تکثیر بیشتر یاخته های مجرایی کبد را در زمان 70 روز پس از تولد نشان دادند (005/0=p). همچنین تکثیر یاخته های مجرایی کبد در تمام حیوانات سه گروه از روز 21 تا روز 70 افزایش داشت (002/0=p). این افزایش به تفکیک گروه ها، در گروه دریافت کننده روغن ماهی نیز معنی دار بود (007/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد رژیمی که چربی آن فقط از روغن ماهی تأمین شود و رژیم غذایی با الگوی اسیدهای چرب دریافتی در رژیم غذایی فعلی جامعه ایران، به آسیب کبدی در موش صحرایی منجر می شوند و با افزایش سن حیوان، میزان آسیب کبدی ایجاد شده بیشتر می شود.